پیامدهای ناخواسته ممنوعیت رسانه‌های اجتماعی

استاد توسعه منابع انسانی دانشگاه بریگم‌یانگ مدعی است محدود کردن شدید دسترسی نوجوانان به رسانه‌های اجتماعی ممکن است بیش از آنکه مفید باشد منجر به ایجاد پیامدهای ناگوار شود، لذا قوانین لازم است در اعمال این محدودیت‌ها محتاط‌تر عمل کنند.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، فرماندار یوتا ضمن اشاره به اثرات ناگوار رسانه‌های اجتماعی بر جوامع و جنبه‌های آسیب‌رسان آن‌ها به‌ویژه بر سلامت روان جوانان، تأکید کرد که شرکت‌های توسعه‌دهنده این شبکه‌ها حریصانه و آگاهانه در حال آسیب رساندن به جامعه هستند و از خود تأثیری هم‌چون بحران مواد افیونی بر جای می‌گذارند، لذا لازم است که استفاده از رسانه‌های اجتماعی ممنوع شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سارا ام. کوین، استاد توسعه منابع انسانی دانشگاه بریگم یانگ واقع در ایالت یوتای آمریکا، به‌عنوان محقق و متخصص در زمینه‌های تحقیقاتی رسانه، پرخاشگری، جنسیت و رشد کودکان و نوجوانان و دارای دکترای روان‌شناسی از دانشگاه مرکزی لنکاوی در پرستون انگلستان، پس از این ادعای فرماندار یوتا مطرح کرد: امروزه رسانه‌های اجتماعی قربانی نهایی زمان شده‌اند و از آنجا که شرکت‌های بزرگ رسانه‌های اجتماعی میلیاردها دلار درآمد دارند، به‌راحتی می‌توانند در زمره اشرار قرار بگیرند. به‌ویژه آن‌که طی دهه گذشته اضطراب و افسردگی نوجوانان به‌طور مداوم در حال افزایش بوده است و جوامع به‌دنبال مقصر هستند.

کوین ادامه داد: ایالت‌ها و کشورهای سراسر جهان شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی را مسئول مشکلات سلامت روان جامعه خود می‌دانند و قانون‌گذاران در حال بررسی و تعیین نقش رسانه‌های اجتماعی در زمینه افزایش مشکلات سلامت روان در جوانان هستند، تا جایی که ایالت‌هایی هم‌چون یوتا لایحه‌ای ارائه کرده است که در آن ممنوعیت کامل رسانه‌های اجتماعی برای افراد زیر ۱۸ سال در نظر گرفته شده است.

وی افزود: این لایحه کمی تعدیل شد و به این صورت تغییر پیدا کرد که استفاده از رسانه‌های اجتماعی برای هر جوان زیر سن قانونی مستلزم وارد کردن شناسه والدین است، علاوه بر این سایر ایالت‌ها نیز لوایح مشابهی را برای محدود کردن دسترسی جوانان به رسانه‌های اجتماعی ارائه کرده‌اند. با این حال به‌عنوان یک ملت جمعی، این لایحه و دیگر لوایح مشابه با برانگیخته شدن خشم عمومی همراه بود و به زعم من دلیل این خشم آن است که هیچ‌گونه پشتیبانی علمی و تحقیقاتی در رابطه با مفید بودن چنین ممنوعیتی وجود ندارد.

استاد توسعه منابع انسانی دانشگاه بریگم‌یانگ خاطرنشان کرد: محقق رسانه‌های اجتماعی هستم و بیست سال از عمر خود را صرف مطالعه تأثیر رسانه‌ها بر کودکان کرده‌ام. نتایج تحقیقات جمعی من و سایر همکارانم به هیچ‌وجه از ممنوعیت کامل رسانه‌های اجتماعی پشتیبانی نمی‌کند، بلکه نشان می‌دهد این اقدام ممکن است حتی به برخی از جوانان آسیب برساند.

وی تأکید کرد: اکثر محققان جدی رسانه‌های اجتماعی نسبت به اظهارات بیش از حد مطمئن و قطعی سیاست‌مداران و مطبوعات اظهار تأسف می‌کنند، چراکه این اظهار نظرها تحت سلطه تعدادی از صداهای رسای جوامع قرار دارد که سریع و راحت آن‌ها را به زبان می‌آورند اما هیچ‌گونه تلاشی در کشف دلایل علمی یا توجه به نتایج تحقیقات انجام‌گرفته که حاکی از تفاوت‌های ظریف و پیچیدگی‌های قابل‌توجه در چگونگی اجرای صحیح این امر است از خود نشان نمی‌دهند.

کوین گفت: بهتر است کمی توقف کنیم و در نظر بگیریم که شاید در مسیر اشتباهی پیش می‌رویم.

وی تصریح کرد: هرچند باور عمومی می‌گوید رسانه‌های اجتماعی عامل اصلی مشکلات جوانان است، حذف شبکه‌های اجتماعی چیزی را درست نمی‌کند، زیرا دلایل بسیاری بر این امر وجود دارد که رسانه‌های اجتماعی دلیل همه بیماری‌های جوانان نیست.

استاد توسعه منابع انسانی دانشگاه بریگم‌یانگ این دلایل را برای ادعای خود، تاکید کرد: ارتباط بین رسانه‌های اجتماعی و سلامت روان آن‌قدرها که به‌نظر می‌رسد بزرگ نیست و یافته‌های کوچک و متناقض ممکن است به تفاوت‌های فردی مربوط باشد. ممنوع کردن (یا به‌شدت محدود کردن) رسانه‌های اجتماعی به احتمال زیاد باعث وارد آمدن صدمه آسیب‌پذیرترین نوجوانان می‌شود و حتی ممکن است برای آن‌ها کشنده باشد و آموزش بهترین راه‌حل است.

وی در دفاع از موارد تسلیمی خود، گفت: در واقع بسیاری از مطالعات نشان می‌دهد ارتباط بین رسانه‌های اجتماعی و سلامت روان حتی ممکن است ناچیز باشد. در این تحقیق‌ها ما زمان صرف‌شده در رسانه‌های اجتماعی، افسردگی و اضطراب را در کل دوره نوجوانی مورد بررسی قرار دادیم. هنگامی که این ارتباط در سطح فردی مورد بررسی قرار گرفت، تأثیر قابل‌توجهی از رسانه‌های اجتماعی بر سلامت روان پیدا نشد. این برخلاف فرضیه من بود و همین امر تعجب مرا برانگیخت، اما باید با این درک روبه‌رو می‌شدم که این اثر به اندازه‌ای که گمان می‌کنیم بزرگ نیست.

کوین افزود: نکته قابل توجه در تحقیقات این بود که اگر نوجوانی خود می‌گفت با رسانه‌های اجتماعی مشکل دارد، این تأثیر چشمگیرتر می‌شد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که کاهش مشکلات پیرامون رسانه‌ها راه‌کار محتاطانه‌تری نسبت به ممنوعیت رسانه‌های اجتماعی به‌نظر می‌رسد.

استاد دانشگاه بریگم‌یانگ افزود: تعدادی از پژوهش‌های اخیر در هلند نشان می‌دهد که اکثریت قریب به اتفاق (۹۲ درصد) نوجوانان پس از استفاده از رسانه‌های اجتماعی، تجربه‌ای خنثی یا مثبت از نظر سلامت روان دارند. با استفاده از یک ارزیابی که احساسات مردم را در لحظه اندازه‌گیری می‌کند، مشخص شد که احساسات نوجوانان هنگام استفاده از رسانه‌های اجتماعی خوب به‌نظر می‌رسد. با این وجود مشخص شد که هشت درصد از نوجوانان پس از حضور در شبکه‌های اجتماعی با مشکلاتی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

وی اضافه کرد: توضیحات زیادی برای این امر وجود دارد. ممکن است آن‌ها با تجربیات منفی آنلاین مانند آزار و اذیت سایبری یا طرد شدن مواجه شده، توجهات اجتماعی اندکی دریافت کرده یا با ترس‌هایی مبنی بر اشتراک تصاویرشان مواجه باشند. حتی ممکن است وقت خود را در سایت‌های طرفدار بی‌اشتهایی و رژیم‌های سخت و آزاردهنده سپری کرده یا به هر دلیل دیگری در معرض آسیب این رسانه‌ها قرار گرفته باشند. با این حال آنچه تحقیقات نشان می‌دهد این است که اکثریت قریب‌به‌اتفاق نوجوانان در رسانه‌های اجتماعی به‌خوبی عمل می‌کنند.

کوین تصریح کرد: وقتی از یک لنز چندوجهی به افسردگی و اضطراب نگاه می‌کنیم؛ درمی‌یابیم که برخی از نوجوانان بسیار آسیب‌پذیرتر از دیگران هستند. این نوجوانان بیشتر افرادی هستند که استرس‌های جزئی و منحصربه‌فردی را تجربه می‌کنند که در محیط آن‌ها رخ می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که رسانه‌های اجتماعی به‌عنوان مکانی که آن‌ها می‌توانند به آن تعلق داشته باشند، می‌تواند یک پناهگاه امن برای این نوجوانان فراهم کند، چراکه در این رسانه‌ها، این دسته از نوجوانان می‌توانند با افرادی شبیه به خودشان ارتباط برقرار و یک جامعه واقعی پیدا کنند که در آن عوامل استرس‌زایی درک می‌شود که آن‌ها هر روز تجربه‌اش می‌کنند.

وی خاطرنشان کرد: داشتن احساس تعلق یک عامل محافظتی بزرگ در برابر خودکشی است. بنابراین از بین بردن این احساس ایمنی ممکن است عواقب ناخواسته قابل‌توجه و حتی مرگباری برای این جوانان در معرض خطر داشته باشد.

استاد توسعه منابع انسانی دانشگاه بریگم‌یانگ ادامه داد: جوانان همچنین ممکن است برای مقابله با هرج و مرج و دشواری‌های زندگی خود به رسانه‌های اجتماعی روی بیاورند. ممکن است نوجوانی برای فرار از شنیدن دعوای والدینش هدفون روی گوشش قرار دهد و در شبکه‌های اجتماعی حضور یابد، یا این‌که به‌دنبال دریافت حمایت از دوستان آنلاین خود در مورد اتفاق سختی باشد که در مدرسه برایش رخ داده است. یک نوجوان ممکن است با اضطراب اجتماعی دست‌وپنجه نرم کند و در مدرسه شرایط طاقت‌فرسایی را تجربه کند، اما دوستان آنلاینی پیدا کرده باشد که در کنار آن‌ها احساس می‌کنند بالاخره می‌تواند خودش باشد. در حالت کلی تجربه رسانه‌های اجتماعی بسیار پیچیده است و ممنوعیت کامل آن برخی از مهارت‌های مقابله‌ای مثبت را برای بسیاری از این نوجوانان از بین خواهد برد.

وی تأکید کرد: در مطالعه اخیر متوجه شدیم که زمان صرف‌شده در رسانه‌های اجتماعی تأثیری بر نتایج قبلی ندارد. با این حال مشخص شد نوجوانانی که به تحصیل در مدارسی با برنامه سوادآموزی قوی مشغول هستند که به آن‌ها کمک می‌کرد تا کاربران سالم رسانه‌ها شود، عملکرد بالایی از خود نشان می‌دهند و افسردگی، مشکلات عاطفی و مشکلات رفتاری در آن‌ها کمتر است. شاید بهتر باشد به‌جای اعمال ممنوعیت و محدودیت‌های شدید و نشان دادن واکنش‌های بیش‌از حد در برابر یک ابزار بالقوه مفید که بخش بزرگی از دنیای اجتماعی نوجوانان استرا تشکیل می‌دهد، جوامع روی آموزش سرمایه‌گذاری کنند و با تکیه بر تحقیقات متوازن و دقیق جوانان را به‌طور واقعی و همیشگی در زمینه مسئولیت تجارب رسانه‌های اجتماعی خود توانمند سازند.

کوین ادامه داد: دنیایی را تصور کنید که در آن هر دانش‌آموز از سنین پایین کلاس‌هایی در زمینه سواد دیجیتال داشته باشد و در آن‌ها نه تنها نحوه استفاده از رسانه که چگونگی تفسیر واقعی آن و تبدیل شدن به متفکران انتقادی استفاده از رسانه را آموزش ببیند. تصور کنید که نوجوانان از رسانه‌های اجتماعی به‌گونه‌ای استفاده کنند که به جای وارد آمدن آسیب، به سلامت روان آنها کمک کند؛ جایی که آن‌ها ابزارها و بهترین شیوه‌ها را برای پیشرفت مطلق در یک محیط دیجیتال داشته باشند.

وی تأکید کرد: ممنوع کردن یا محدود کردن شدید رسانه‌های اجتماعی در بین نوجوانان راه کارآمدی نیست و عواقب ناخواسته جدی در پی خواهد داشت، بهتر است به‌جای سوق دادن تصادفی آن‌ها در این محیط دیجیتالی، به فرزندان خود آموزش دهیم، چراکه این اقدام ممکن است راهی برای نجات یک زندگی باشد.

کد خبر 642815

منبع: ایمنا

کلیدواژه: آسيب اجتماعي آسیب های اجتماعی شبکه های اجتماعی رسانه های اجتماعی کاربران شبکه های اجتماعی کودکان و شبکه های اجتماعی مزایا و معایب شبکه های اجتماعی محدودیت شبکه های اجتماعی نوجوانان حمایت از کودکان و نوجوانان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق استفاده از رسانه های اجتماعی رسانه های اجتماعی رسانه های اجتماعی رسانه های اجتماعی نشان می دهد محدود کردن سلامت روان قابل توجه شبکه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۳۴۵۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پیامدهای میان مدت پاسخ ایران به رژیم صهیونیستی

پاسخ جمهوری اسلامی به رژیم صهیونیستی در میان مدت به از بین رفتن نسبی بازدارندگی رژیم صهیونیستی، وقفه در پیشبرد پروژه عادی سازی، عملیاتی شدن پروژه وحدت میدان ها، گسترش روند مهاجرت معکوس در رژیم صهیونیستی و تسریع اخراج نتانیاهو منجر خواهد شد. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، در شماره گذشته این نوشته با عنوان «پیامدهای کوتاه مدت پاسخ ایران به رژیم صهیونیستی»، به تحولاتی پرداخته شد که همزمان با پاسخ سخت جمهوری اسلامی ایران، خود را نشان داد و اثرات آن از همان زمان آغاز حمله تا 6 ماه بعد باقی خواهد بود. البته برخی از آثار آن موجب تحولات راهبردی در آینده خواهند شد که در بخش پیامدهای بلند مدت به آنها اشاره خواهیم کرد.

پیامدهای کوتاه مدت پاسخ سخت ایران به رژیم صهیونیستی

 

در این یادداشت، پیامدهای میان مدت پاسخ جمهوری اسلامی به رژیم صهیونیستی را بررسی خواهیم کرد. پیامدهای میان مدت پاسخ سخت جمهوری اسلامی ایران به رژیم صهیونیستی بیشتر ناظر بر وضعیت منطقه ای و جهانی رژیم صهیونیستی و محور مقاومت است و می توان این پیامدها را عامل توسعه یا افول رژیم صهیونیستی و محور مقاومت تعبیر کرد.

 

 وقفه در روند پیشبرد پروژه عادی سازی  روابط با رژیم صهیونیستی

با آغاز عملیات طوفان الاقصی، پروژه عادی سازی روابط در محاق قرار گرفت. یک دلیل ماجرا این بود که کشورهایی که به سمت عادی سازی با رژیم صهیونیستی حرکت کرده بودند، انتظارشان این بود که با نزدیک شدن به این رژیم، امنیت شان حفظ شود، اما آنها مشاهده کردند، رژیم صهیونیستی، توان دفاع از خود را ندارد چه رسد به اینکه، امنیت آنها را تأمین کند. لذا نه تنها پروژه عادی سازی های جدید در مقام عمل زیر سوال رفت، بلکه برخی از طرف هایی که پیش از آن در مسیر عادی سازی قرار گرفته بودند، حرکت شان کند شد. مثلاً بحرین در دومین ماه جنگ و امارات متحده عربی در ماه ششم جنگ از تعلیق روابط خود با رژیم صهیونیستی خبر دادند.

هرچند بخشی از این اقدامات، نمایشی و برای فریب افکار عمومی انجام گرفت، اما همین اجبار، نتیجه «طوفان الاقصی» بود.                                      

 عملیاتی شدن پروژه اتحاد میدان ها 

جبهه مقاومت پس از آنکه جریان داعش و تکفیری ها را در عراق و سوریه شکست داد، راهبردی را تحت عنوان «اتحاد میدان ها» (وحدة الساحات) به عنوان راهبرد میدانی محور مقاومت ارائه کرد. مفهوم «اتحاد میدان ها» به معنای یکی بودن تمامی میادینی است که اعضای محور مقاومت در آن وارد جنگ می شوند. با شروع طوفان الاقصی، اعضای محور مقاومت با وجود حمایت های معنوی، به مرور وارد میدان نبرد شدند.

جمهوری اسلامی ایران در جریان نبرد با طراحی و اجرای حمله ای بی سابقه در تاریخ نظامی جهان، عملاً وارد اقدام نظامی علیه رژیم صهیونیستی شد. با این اقدام، جمهوری اسلامی نیز راهبرد «وحدت میدان ها» را عملاً اجرا کرد و این راهبرد به عنوان راهبرد محور مقاومت به طور کامل یکبار از سوی اعضای محور مقاومت اجرا شد.

 

 توسعه مهاجرت در رژیم صهیونیستی 

همواره در سرزمین های اشغالی، هرگونه اقدام نظامی و جنگ، موجب نوعی مهاجرت کوتاه مدت در جامعه رژیم صهیونیستی شده است؛ از این حیث، پاسخ جمهوری اسلامی به رژیم صهیونیستی خالی از این نتیجه نبود و موجب مهاجرت تعدادی از صهیونیست های مهاجر به کشورهای مبدأ شان شد. اما با توجه به ترسی که در جامعه رژیم صهیونیستی نسبت به توان نظامی جمهوری اسلامی وجود دارد و با توجه به وسعت حمله و تنوع آن، این گمانه وجود دارد که این بار، مهاجرت صهیونیست های مهاجر، همانند دوره های قبل نخواهد بود و دست کم بخشی از جمعیت مهاجر، به دلیل نا امیدی و ترس به وجود آمده، دیگر باز نخواهند گشت.

چرا که با وجود تمام دروغ پردازی ها و عملیات روانی رسانه ای که رژیم صهیونیستی با کمک دستگاه رسانه ای غرب و آمریکا به راه انداخت نتوانست خسارت های وارد شده به خود را مخفی سازد و دروغ بودن ادعاهایی چون، رهگیری 99% موشک ها و پهپادهای ایران بر همگان آشکار شد.

اما نکته مهمتر که این مهاجرت را به بی بازگشت شدن نزدیک می کند این است که در این واقعه، رژیم صهیونیستی و هم پیمانانش با تمام توان دفاع کردند و به اذعان منابع غربی و صهیونیستی، جمهوری اسلامی با فن آوری های قدیمی و پیش پا افتاده خود وارد میدان شد.

 

 تسریع انحلال کابینه رژیم صهیونیستی 

کابینه بنیامین نتانیاهو، از زمان آغاز «طوفان الاقصی» در سراشیبی سقوط قرار گرفته است. از همان زمان این اجماع در محافل سیاسی رژیم صهیونیستی به وجود آمده است که «نتانیاهو» به دلیل وقوع «طوفان الاقصی» باید از عرصه سیاسی کنار رفته، دادگاهی شود. چنین اجماعی طی قریب 15 سال حضور «نتانیاهو»، هیچ گاه در رأس هرم سیاسی رژیم صهیونیستی وجود نداشته است. تنها نقطه اختلاف در این مسئله، زمان وقوع آن در میانه جنگ یا پس از پایان جنگ بود.

اسرائیل جرأت نکرد تصاویر آثار حمله ایران را به دنیا نشان دهد

 

 تغییر معادله بازدارندگی به نفع محور مقاومت 

یکی از اهداف نظامی رژیم صهیونیستی در غرب آسیا، ایجاد بازدارندگی در منطقه بوده است. به این معنی که رژیم صهیونیستی همواره تلاش کرده تا توانایی نظامی و نوع اقدامات نظامی- امنیتی خود را به گونه ای پیش ببرد که موجب بازدارندگی در میان تهدیدات این رژیم شود و هیچ طرفی به سادگی به خود اجازه حمله به این رژیم را ندهد. همین مسئله طی دهه های گذشته رژیم صهیونیستی را در نوعی وضعیت مصونیت در برابر تهدیدات قرار داده است.

پاسخ جمهوری اسلامی ایران به رژیم صهیونیستی موجب شد، این بازدارندگی به نفع محور مقاومت تغییر کند. حالا رژیم صهیونیستی برخلاف  روال گذشته به خود اجازه تعرض بی محابا به اعضای محور مقاومت را نمی دهد و با پاسخی که ایران به این رژیم داد، نوعی ترس و بازدارندگی در مقابل اقدام علیه جمهوری اسلامی بر این رژیم حاکم شده است. نکته مهم از این قرار است که بازدارندگی امری نسبی و میان مدت است و با گذشت زمان و تغییر تهدید ها به ویژه در هنگامه جنگ ها، تغییر می کند. لذا به نظر می رسد یکی از پیامدهای میان مدتِ پاسخ جمهوری اسلامی ایران به رژیم صهیونیستی، بازدارندگی به وجود آمده در حال حاضر است که دست کم برای یک دوره چند ساله دوام خواهد داشت و رژیم صهیونیستی به سادگی نخواهد توانست از این بازدارندگی خلاص شود.

ادامه دارد...

انتهای پیام/